Akrostiş 13 Manevi karakızıma ve torunuma
Hanımağa34
Akrostiş 13 Manevi karakızıma ve torunuma
S evgiye aç, huzura muhtaç o arsýzlar hepsini çalmýþ
U zun yýllar çektiði acý,o yinede ayakta kalmýþ
Z alimin zulmü, hainin ihaneti,seni yýkamamýþ
A ksüt’e ölümüne hasret kalsada, çok kanâatkarmýþ
N efret var gönlümde dese de,aslýnda gönlün sitemkârmýþ
Ç etin geçmiþ genç ömrün; doðduðun gün kundaðýna kar yaðmýþ
E zeller,ebed deðil gülüm; acýlarýnda sonu varmýþ
T eselli etsem mahsun gönlünü; belki bir gün, gün doðarmýþ
Ý nsanoðlu ne hikmet bilinmez; nâmertliðe kucak açmýþ
N açar ettin yüreðimi,acaba insanlýk nerde kalmýþ
10_06_2002 Pazartesi
Hanýmaða34 / Nazife Görgün
Akrostiþ 12 Manevi torunuma
O aðacýn kuruyan köklerinden,toprak üstünde kalan filiz
R üyasýnýn güzel yerinde uyandýrýldý,masumum çaresiz
H ayatýný ailece yaþamasý için verilmedi taviz
A llah asla yuva yýkma..! arþ’ýâlâ sallandý der vaiz
N ankör kullar yuva yýktý..! arþ’ýâlâ sallaný dediler câiz
10_06_2002 Pazartesi
Hanýmaða34 / Nazife Görgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.