Sevdiğim
Yaralý gönlünde biriken hüzün
Yaþ olarak akýyor mu sevdiðim.
Ayrýlýrken sakladýðýn gözlerin
Baþka yüze bakýyor mu sevdiðim.
Mutlumusun, gönül aðrýn dindi mi?
Bu ayrýlýk içerine sindi mi?
Kül baðlayan volkanlarýn söndü mü?
Harlayýnca yakýyor mu sevdiðim.
“keþke baþtan söyleseydin” demekle
Suçlumuyum sana gönül vermekle
Baðýn bozan güllerini dermekle
Yakasýna takýyor mu sevdiðim.
Sevda ile bakýyor mu yüzüne
Uyutur mu yatýrarak dizine
Uslu uslu vurup gönül sazýna
Sana þiir okuyor mu sevdiðim.
Ýlmek ilmek örüyor mu aþkýný
Yaran kabuk baðladý mý kýþ günü
Onardý mý bencileyin köþkünü
Nakýþ nakýþ dokuyor mu sevdiðim.
Nadasa býrakma gönlünü sakýn
Keyifle özgürlük tacýný takýn
Hükmünü sonra ver bitsin merakýn
Kimler baþa kakýyor mu sevgilim.
Çanakkale 12/02/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.