Hafiften esiyordu akþam rüzgarý Ne ses,ne çýðlýk,ne de gözyaþý Fýrtýna öncesi sessizlikti Kimsenin bilmediði Yarý karanlýk gecede Bir tek ay ýþýðý Bir de karanlýklarý yýrtan bir renk: KIRMIZI
Belki kan’dý bu:Ölümün habercisi kan Ya da kýzýl renkli bir buluttu aðlayan Belki alev renkli bir kuþ’tu çýrpýnan Yahut kaybolmuþ bir renk:Ateþten arta kalan
Asi ruhumun izdüþümü Yansýmýþtý rüzgara Gözüpekti benim gibi Ateþe,havaya,suya Aldýrmýyor gibiydi
Maviler deðiþti, Lacivert oldu sanki Ruhuma hükmeden herþey Delirmiþ gibiydi Dalga hýrçýn,rüzgar asi,ben öylesine Ne olur artýk,bana aþktan sözetme
Hýrçýn dalga vurma, Yoruldun artýk. Deli rüzgar esme, O gelmez artýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
turkuazz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.