Köyüm

Koyu bir karasaldýr köyüm
Irmaklara varan, nehirlere akmaz suyum
Meþede dedemden kalma bir çýkmaz huyum
Kocayokuþ, koynundan çýkmýþ garip yavruyum

Bir hoþ öte, kokar daðlarýn
Yürekte erir hazirana kalan karlarýn
Serçe kuþa zindan olur baharýn
Kocayokuþ, yalnýzý zamanýn

Sende mevsimler tablo olur
Yaz bir çýrpýda kurur
Yemiþlerin olmadan kýraðý vurur
Kocayokuþ, aha þuramda durur

Alan aldý heybesini gitti
Birkaç baca tüterdi oda bitti
Senelerim gurbette yitti
Kocayokuþ, sevdaydý ve bir ilkti

Sezgin tozlu… Iðdýr…2010

Sosyal Medyada Paylaşın: