Heder masalına romans son.
Efsun deposu dolup yarýda yarým kalmadan önce bu aþk
Sen benim için gözleri gürzler gibi deðen bir kadýndýn
Ýsterse
Yalýnkat harmanisi bir çýrpýda çýkan
Herkeslerin hiç bilmediði
Kaskapalý sözlerdin
Bak
Adýn meneviþleniyor aklýmda
Bu boþluðun tarifsiz aðrýsýndan suçlu bulup kendimi
Kendime infaz müzekkereleri okuyorum
Yokluðun yaldýzlý bir yapayalnýzlýk þimdi
Þimdi dudaklarýmýn tiftiklenmesi
Bu kadar az görüþüp
O kadar çok öpüþülen iklimin geçmesindendir belki
Ýçimde uçarý bir mavi
Ýçini kirlettiðim ne varsa
Ödeþiyor ve hiçbir denizi
Ýçimden akan hiçbir su için suçlu bulmuyorum artýk
Susuyorum…
Bu siyah susuþ için alýngan yanlarýmý
Konuþkan uçurumlarý aðzýnda çiðdemle geçen
Mevsimlere baðýþlýyorum
Kendini soyunarak söylediðin
Bir tek söz için
Ardýndan ateþ ve aðuyla
Sana susup kalýyorum anladým
Anladým Ýçimin hiç deðilmemiþ yerlerine
Hiçbilmeden deðip gittiðini bir zaman
Anladým
Düþ dýþýnda da bir karýncanýn aðrýsýný anlamak
Aþkla açýklanmalý bu dünyada
Ýçime kar kaplanlarý babil göðünün göðsünden
Aþk için ölmüþ þair cesetleri býrakýyor þimdi
Ýnin
Ýnin kulelerinizden diyor
Kaydýraktaþýndan uçucu hevesler
Yalandan masum yanlar ve yanýlgýlarýnýzla
Ýçinizin hiç inilmemiþ yerlerine inin
Yüzü yaza dili kýþa bakan saçmam açýlýp
Saçýlýp sende in hadi
Hatýrlýyorum þarkýlarý hep ayýk aklýnla söyler
Islanmýþ kül kokusundan aðzýnla severdin beni
Katlanmadan önce kimbilir neler etmiþ usturalar gibi
Narkotikten arta kalan dünyada içimi
yavru bir engerek olarak geziyorsun þimdi
Aþk dediðin o tuhaf kamaþmanýn yataðýna
Deðince insaný deðme zehirlerden hýzlý öldüren
Zehirlerle uzandýðýn geliyor aklýma
En baþýndan beri üstelik
Yanýmýzda yakýnçað kandilleriyle nevrotik
dalgýç çanlarýnýn içindeydik
Kimileyin su su gibi aklaþýyor
kimileyin seller gibi devleþiyordu
Hatýrlýyorum
Gülbezekleri kýrýlmýþ kalbimin katedrallerine
Sedef balkýmlarýn vuruyordu yokken bile
Son saz da susuyor ve beni toparlamak hep
Þiire kalýyordu senden sonra
Þiirle kalýyorumdum hep anladým
anladým
Bilmek aþký
Ya da aþký bilmek
Hangisiyse
Bunu kýrký çýkýnca öðreniyor
Ve ellikisinde nasýlsa
Ýskelet oluyor
Akorlarý hecelerle tutturanlar
Ah benim erden yollarýna el deðmemiþ
Tirþelere yazan yosmam
Ah benim floryam
Ah benim enkaz yaðmacým
Sormalý þimdi…
Deniz delinirse sular nereye akar
Ve günler þiirle konuþulup aþkla susulan
Günler olunca ah benim rezilim
Bunu hangi kitap açýklar
Þimdi kalbimin omuzlarýnda yan yatmýþ,
Rüzgarsýz ak bir yelkensin sevgilim.
Sözcükleri kýrýk keratalarla giyilemeyen
Ak bir yelken…
Etol gibi
Kendine iyi
Bakama emi.
211208Ýst.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.