Bilmiyorum, bu senin kaçýncý duraðýn? Hep sevmeden yana kahrolasý yüreðim Yine çýrpýnýr oldu, Kurumuþ güllere benzeyen umutlarým. Bakmadan geçmiþinin karanlýklarýna Huzurla uyanacaðýn yeni sabahlara tutmuþtum elini.
Hangi aldatýlmýþlýðýn kini sürüklüyor? Ne bedenlerin yok olduðu bu çirkefe. Yaðmur-çamur, soðuk-sýcak demeden Belkilerle koþtum peþinden yorularak. Vampirlerin bile çekindiði, Ýsterik ruhunu kurtarmak için tutmuþtum elini.
Yetmedi sana verdiðim naçiz emek Yetmedi kazanmak için duyduðum sevgi Onurla yaþamak bir insan gibi Çoktan unutmuþsun belli ki. Kaç kez umutlanarak, Boþa uzatmýþým þefkatli elimi.
Zavallýlýðýný býrakýpta boþalttýðýn kadehlerde Dönen baþýn ve daðýnýk saçlarýn Ki onlarda þaþkýn Kollarýný açýp acý gülümsemeyle Daldýðýn mavi sularda Özgürlüðe çýrpýnýþ deðil, Bataklýkta kayboluþtu günahlarýnla.
Etkilemiyor hislerimi manasýz bakýþlar Cazibeden eser yok, buz olmuþ dudaklar. Boþverdim sömürülmüþ duygularýma Yüreðim hükmetmedi kollarýma Uzatýp Bu kez tutamam elini.
Suskunyolcu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Suskunyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.