Sen hiç daðdaki kýrçiçeðine sordun mu özlemin ne diye..
Yaa daldaki bülbüle..
Ya da derenin yanýna uzanmýþ sümbüle..
Ufukta batan güneþede sormadýn deðil mi..
Ardý sýra kendini gösteren ay’a..
Sakýn ona eþlik eden yýldýzlarada mý sormadýn sizin özleminiz ne diye..
Ben sordum..
Hepsinin özlemleri senmiþsin..
Özlemleri güzellikmiþ çünkü..
Güzel olana verebilmek,
Ona seslenebilmek,
Onu ýsýtmak,
Ona ýþýk olmak ve Onun eþsizliðini gösterebilmek..
Tek baþýma deðilmiþim seni özlerken...
Seni özleyebilmek ne güzel..
Gülüþünü,bakýþýný,dokunuþunu hayal etmek her an
Yanýnda olabilmeyi umut etmek,
Yanýndayken de kalbinin atýþýný hissetmek ne güzel..
Geceleri yastýða,yorgana senmiþsin gibi sarýlmak,
Burnumdan hiç eksilmeyen kokunu içime çekmek ne güzel..
Hayaline dahi olsa hislerimi fýsýldamak,
Binlerce kez seni seviyorum demek ne güzel..
Aldýðým nefeste olman,
Ve ömrümün bu nefesle son bulmasýný dilemek ne güzel....
Merve IÞIK 11/02/2010
ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.