Sanki dünyada ben vardým Gururumla tek yaþadým Mala mülk’e dadandým Dostlarýmý da unuttum Herkesi düþman sandým Doðru olan sanki bendim Sevmeyi de bilemedim Ne de kimseyi saymayý Gerçekleri de göremedim Her þeyde mana aradým Ararken uykuya daldým Uykumda bile daraldým Daha da uyanamadým Deprem mi oldu? Sallandým durdum Birden bire uyandým Baktým ki uzanan bir el Tuttum o eli kalktým Sonra kendimden utandým Meðerse uzanan o el Unuttuðum dost eli Dedim kendi kendime Mal mülk de yalanmýþ Görmemezlik de fenaymýþ Yaþadýklarým hep boþaymýþ Þimdi ben de inandým Benden baþka insanlarda Bu dünyada yaþarmýþ Þimdi ben de inandým Dostlar sevgiyle yaþarmýþ Þimdi ben de inandým Dost sevdiðine yanarmýþ. Sosyal Medyada Paylaşın:
umutefe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.