Para dokunan parmaða, Haz yayýlýr ihtirasla. Sayýlýþý hýþýrtýyla, Ne tatlý gelir insana.
Uyku tutmaz açlýktan gece, Gündüzleri ekmek derdinde, Kuyruklar nehir oldu aktý, Ýþ kapanýn elinde kaldý.
Ýçi, tir tir ediyor dýþarýda savrulan kar. Soðuk boðuk doluyor, eþikten sýzan rüzgâr. Buzhanelerde, sokularak can cana naçar, Yüreðimizden baþka yakacak neyimiz var?
Kalbin saf sesiyle bir duruþta hizaya gel safa. Didinen insanlarýn kaderi olmamalý cefa. Tart ve düþün; çalýþmayý, paylaþmayý amaç edin, Emeksiz, haksýz kazanca, kara paraya kul olma.
Ayþe Yarman Öztekin "Sevgi Bilmecesi" 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayşe1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.