RÜZGAR
Dýþarýda yapraklar dallarýyla konuþuyormu ne?
Sanki birbirleriyle dertleþiyorlar,
Ya karþýdaki caddeye ne demeli;
Boydan boya serilmiþ aðlýyordu,
Rüzgar ona doðru savruldukça.
Geceler neden bukadar kasvetli;
Gündüzlere inat neden korku dolu,
Rüzgarýn sesi neden ürpertiyor?
Sanki geceyle anlaþmýþlar gibi,
Gülyüzümüz neden soluyor?
Bir uðultudur gidiyor;
Köpeðimizin uðultusundan bile korkunç,
Cama vuran aðacýmýzýn dallarý;
Yüreðimi neden korkutuyor?
Rüzgarýn sesi neden bukadar ürkütücü?
Bir an önce sabah olsa,güneþ doðsa;
Gecenin karanlýðýndan ayrýlýp,aydýnlýk olsa.
Rüzgarýn sesi korkutmasa,
Caddelerde kolkola sevgililer dolaþsa;
Aðaçlarýmýz dallarýný bükmese.
Rüzgara inat ayaktayým;
Rüzgara inat mutluyum,
Rüzgara inat yýkýlmadým;
Rüzgara inat gecelerdeyim,
Rüzgarýn sesiyle korkmuyorum.
Sabah oldu güneþ doðdu,
Gecenin sessizliðinden eser kalmadý.
Rüzgar paramparçada etse yüreðimi;
Bu sabahýn ýþýklarýyla huzurluyum,
Aðlayan yüreðimden eser kalmadý.
Songül Bozka Özgün saat:06:36 tarih:11.02.2010
BÝLECÝK ////////SÝNOP
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.