BİRİYİM BEN

Ha Millî, ha dinî, bayram…
Ne fark eder benim için.
Kültürden önce parayý gördüm ben…
Dünya tadýndan dörde yarýlsa…
Tadacak bozulmamýþ dil yok ki bende…
Tüm güzellikler çevremi sarsa…
Güzeli görecek göz kördür bende…
Hep iyi þeyler duyulsa, konuþulsa…
Benim kulaklarým kapalý olunca…
Ne fark eder, ummana nadide kokular dolsa…
Kötü kokularla týkanmýþ burun bende.
Toplulukta patlýcan oyar gibi temizlesem de…
Aða, paþa olsam ne olacak, insan olmadým ki…
Günde beþ vakit okunan ezana, uzaðým…
Ayaklarým gitmez, çünkü onlar iyiye gitmezler…
Yetimi okþamam, Allah versin derim…
Evlatlarýma sevgi göstermedim ki torunlarý…
Yemeðimi çocuksuz ve hanýmsýz yerim…
Bol keseden atmaya gelince, mangalda kül…
Gören insan sanýr beni, az sonra bilirler boþ…
Koskos atsam da cahilliðimden..
Karýncalar bile güler geçer bana…
Çeyrek asýr ayný elbiseyi yakasýnýn kiriyle…
Çünkü dalkavuðun biriyim ben…
Benden olanda tabii ki benim gibi olacak…
Þimdiye kadar elmanýn dibine armut düþmedi…

DURSUN YEÞÝL
Sosyal Medyada Paylaşın: