mahşer misali

Coþkun akan ýrmaklar,beyhude geçen yýllar

Sokak ortasýnda aç yatan insanlar

Hepsi bir anda yok oldular, sessizlige bürünerek

Zindandaki kölelerin sesleri de çýkmýyor artýk





Karanlýk,zemheri ayazýnda yapayanlýz bir kuþ

Yuvasý dagýlmýþ gözlerinde bir damla yaþ

Kaos içinde, yaþanmýþ hayatlar içinde, belleri bükülmüþ

Depremler ardý ardýnca zaman diye birþey yok



Tüm Mahlukat çýldýrmýþ gibi koþuþuyor belirsizce

Nereye ,neden gidiyor bunlar birbirlerini ezerek

Ne olacak sualleri çýnlýyor kullaklarda , cevap yok

Durun, biri fýsýldýyor sanki ,mahþer diyebiliyor sadece ve yine dudaklar mühürlü



Sonu gelmez denilen son geldi çatý iþte

Zevk-,i sefa içinde idame etirdigin dunya, olmuþ viran bir nefeste

kimileri çýðlýk çýðlýga kimileri ise gülüyor olanlara ,yürekler kafeste

Geriye yaptýklarýn kalýr gerisi boþ mizan kefesinde



Son satýrlar bunlar kalemler yazmaz artýk

Son sözcükler bunlar dillerde mühür var

Duyamaz kimse kullaklarý týkanmýþ

Gel kendine ey mahluk son saatler artýk

Sosyal Medyada Paylaşın: