Gel, Býrak kýrgýnlýklarýný; Buruk anýlarýný, Taþýma demiyorum sýrtýnda; Yürek vurgunlarýný elbette unutma, Reddediþin tanýmý Varoluþta gizli zaten. Ama gel, Yýkýlma yaþananlardan. Matruþka da olsa, Maskeler düþer birgün. Yaðmurlar, Sel olmadan da yýkar topraðý. Gel be gülüm, Ayýþýðý nasýl yansýrsa, Denizin çýplak bedeninden; Günün solan ýþýklarýyla, Akþama karýþan, Gölgelerdir aslýnda yaþam.
Ve inan; Biten gün, Gurubun koynundayken, Yarýna gebedir akþam..
08/11/1997
H Hikmet Esen
Sosyal Medyada Paylaşın:
H Hikmet Esen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.