Dýþarýda hava bozdu, Baþ aðrýtýyor Tabur tabur kargalar… Bulutlar alçaktan birbiriyle yarýþýrken Kaç tanesi gördü seni kim bilir… Koptu kopacak fýrtýna Belliydi ölüm sessizliðinden Kopsun… Zaten kasýp kavruluyor içim. Kuþlar yuvasýna sokuldu Gökle yer bir oldu Üþüdüm Çoktan sönmüþ tandýr… Kulübemin kapýsý hasýrdan, Duvarýný da kerpiçten, Örmüþtüm Gýcýrtýyla açýlýnca kapým, geldiðini sandým. Evet, bu senin kokun, etrafa bakýndým Yoktun, rüzgârdý anladým. Titriyorum zangýr zangýr, Olsun, güzeldi armaðaným Kapýyý sonuna kadar araladým, Rüya deðil melekti gördüðüm.
22/01/2010 - Tavþanlý Enver Bilgiç Sosyal Medyada Paylaşın:
Enver Bilgiç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.