Bazen düþünüyorum ,
Nasýl da ? Durup dururken,
Öylesine, bir an da,
Gün ortasýnda,
Sen geliyorsun aklýma..
Çehremde hafiften bir gülümseme oluþuyor,
Hayalin o an, yanýmda beliriyor,
Seni özlediðimi hissediyorum..
Sesini duymayalý, sadece birkaç saat olsada,
O an, sesini duymak istiyorum..
Saatleri saymaya baþlýyorum,
Koþar adým sana gelmek için..
Vakit geçmek bilmiyor..
Iþlerin yoðunluðu bile,
Seni aklýmdan çýkarmaya yetmiyor.
Bazen dalýyorum bir an,
Sanki bedenim burda,
Ruhum ise senin yanýnda..
O an, seninle olduðumu hissetmek,
Yetiyor bana..
Canýmý sýkan ne kadar insan varsa da,
Eskisi gibi dert etmiyorum.
Kýzýp, söylenmelerim bile azaldý,
Sanýrým insanlarý,
Olduklarý gibi kabullenmeye de, alýþýyorum..
Otobüse yetiþemeyiþim,
Sinirlerimi bozmuyor artýk.
Yaðmur çamur, kâr ve günün stressi,
Eskisi gibi yormuyor artýk, beni..
Bir aralar kaybettiðim gülüþüm, geri geldi..
Gözlerim hep ýþýl ýþýl,
Hoþ, çevremde ki insanlar da,
Sürekli söyler oldu bana,
Bendeki bu deðiþimleri..
Sen hayatýma girdiðin günden beri,
Çok þey, deðiþti..
Yýllarca kalbimin,
Sadece kan pompalamaya yarayan,
Bir organ olduðunu, sanýrken.
Artýk bir kalbin,
Gerçek iþlevini öðrendim..
Onun asýl iþlevi, sevmekmiþ..
Huzuru hissetmekmiþ
Ve her þeye raðmen,
Hoþgörü duyabilmekmiþ…
Olgunlaþýyor muyum, ne ?
Yoksa, çocuksu saflýðým mý ?
Sarýyor, yeniden bütün benliðimi..
Ben bile þaþýrýyorum, bu hallerime.
Seni sevdiðim için,
Kendimi de, daha çok sevmeye baþladým..
Çocuklarý, yaþlýlarý,
Sevimlileri, sevimsizleri..
Teamül edemediðim kiþileri bile,
Seviyorum..
Sokakta bir çocuk görsem,
Hayallere dalýp,
Seninle çocuðumuz olduðunu,
Kutu gibi bir evde,
Çok eþyamýz olmasada,
Huzur dolu sevgi kokan..
Bahçesinde aðaç dalýnda,
Asma salýncak..
Kýzýmýzý ve oðlumuzu salladýðýn günleri,
Hayal ediyorum..
Yorgun argýn eve geliþlerinde,
Koþarak, sana kapýyý açýp,
Hoþgeldin caným, demeyi istiyorum…
Sonra çayýný içerken,
Daha arkamý dönmeden,
Bardaðýndaki çayý bitirmene,
Hayret ettiðim gibi ,
Durmadan sana,
Çay ikram etmek istiyorum..
Sen yeter artýk diyene kadar,
Bunlarý usanmadan, hiç býkmadan,
Her gün tekrarlamak istiyorum..
Biliyor musun ?
Bunlarý ilk kez bu kadar derinden,
Bu kadar çok arzuluyorum..
Seni sevmekten korkmuyorum.
Senin sevginden þüphe etmiyorum.
Sorgulamýyorum daha öncekiler gibi..
Bu güven olsa gerek,
Ilk kez benden baþka birine,
Kendimden çok güvendiðimi hissediyorum..
Sanki hiçbir zaman,
Yabancý deðildin sen bana.
Sanki doðduðum günden beri,
Sen vardýn yanýmda..
Öylesine benimsemiþim ki seni,
Sensiz bir ben, düþünemiyorum..
Ben kendimi sende buldum,
Sende tattým yaþamý.
Seninle doðdum,
Seninle ölmek istiyorum..
Iyiki varsýn caným,
Seni çok seviyorum !..
Yazan: Gönül Cesli