MENFUR SİGARA

Zehiri iþtahla çeker içine,
Söndür desen atmalara kýyamaz.
Sen de yak der, ortak arar suçuna,
Pek matahtýr yere, yurda koyamaz.

Tellendikçe keyif verir dumaný,
Yorgun yataðýnda bitmez âmâný,
Öksüre öksüre geçer zamaný,
Eli titrer, ceketini giyemez.

Simsiyah kurumdur nefes borusu,
Pek canýný sýkar boþ ver sorusu,
Ýþlev görmez ciðerinin yarýsý,
Ýþtah gider, yemeðini yiyemez.

Ýstemeden alýr onu eline,
Menfur, zýkkým diye dolar diline,
Bile bile devam eder yoluna,
Yavrusuna býrak þunu diyemez.

Sabaha dek yanar yanar yakýlýr,
Bir zehirin arkasýna takýlýr,
Vefalý dost gibi ona sokulur,
Zaman gelir alo desen duyamaz.

Diþleri sarýdýr kahve tanesi,
Ýsine yeniktir burnu, çenesi,
Ýçin için yanar ama sinesi,
Bu illetti içmelere doyamaz.

Uzak durur Yeþilay’dan, saðlýktan.
Kurtulamaz cebi delen yokluktan,
Hayýr, gelmez mekruh olan tokluktan,
Paket paket alýr, adet sayamaz.

Rabia BARIÞ






Sosyal Medyada Paylaşın: