UYGUR NEJAT
Güldürdü, düþündürdü,sürdürdü.
Halkýnýn unuttuðunu yürüttü.
Altmýþ yýl gece, gündüz yürüdü.
Tiyatro yaþamýyla büyüdü.
Tiyatro bayraðý taþýnýyor köklerde.
Süheyl, Behsat lar asýyor direklere.
Aný, anýlar yayýlýyor belleklere.
Uygurlar güldürüyü götürüyor ileriye.
Uygur sen durmadýn yürüdün.
Tiyatroya yaptýklarýnla söylendin.
Güldürü dünyasýyla köklendin.
Türkiye insanýnýn kalbine demirledin.
Sen varol tiyatrocu.
Aðlayanlar güldü, bil bunu.
Gözyaþlarý dönüþtü sevince.
Dertlerinden arýndýlar seni izleyince.
Türkiye gitsin ileriye.
Ýnsanlarýn ihtiyacýdýr gülmeleri sevgiyle.
Sanat, zevk olarak görülsün.
Eleþtiri güldürüsüne kelepçe vurulmasýn.
Kolay yetiþmiyor yapanlar.
Yaþamlarý tiyatroyla yoðrulandýr bilgeler.
Ben, sen o yapamayýz bunu.
Tanrý vergisiyle götürüyor Nejat Uygur lar.
AKILLI.H.
6ubat20010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.