Kırık dökük...

yýllar sadakatten ýrak ve acýmasýz
hayat kendi kurallarýnda ve kararlý
þimdi bir taþa oturup geriye bakmak
görmek durmayan zamanýn akýntýsýnda
neler oldu neler yaþadým kendi adýma
birde sen sor istersen neredeydim
kara ve soðuk gecelerimi anlatayým
fýrtýnalarla dolu güneþsiz günlerimi
aslýnda kýrýk þeylerdi hayatýmda
yarýlarý olmayan tümlerin özlemiyle
yarým aþklar
yarý aç yarý tok günler
varla yok arasýnda geçen
kýrýk dökük yýllar
toprak zengin ama kendine
rüzgar sert deniz çýlðýn
bulutlar var güneþime hükmeden
kaçabildiðim kadar kaçtým aslýnda
belleðime kazýnan yaralardan
güvercinler vardý bir ara tepemde
ara sýra topraða duþen yapraklar
ne çok vardý ölüm yanýmda
önce zaman sonra gün
ardýndan yýllar öldüler
düþen yapraklar gibi
takvim yapraklarýnýn sayý gizeminde
unutturmak istedim kendimi
mehtapsýz gecelere sýðýnýp
olmadý geceyi silen güneþ
hep ele verdi ölüme
öpücüklere boðduðum sevgimi
günlere sardýðým hayallerimi
yaþamýþ saydýlar tam olarak
hayat diye kýrýk dökük yýllarýmý.





Sosyal Medyada Paylaşın: