MARTILAR DENIZ VE BEN

Sahilde bir cay bahcesinde oturup demlendim anilara
Elimde sigaram masamdaysa yarinin bos sayfalari
Kirik kalemiyle yudumluyordu hayat keder bardaginda
Denizin hasret dalgasini vuruyordu yüzüme aci aci


Mecalsiz dermanim yaslandim bastonum kaldi elimde
Bombos ellerim avuclarimda kayip gittin gidelei bende
Sen unuttun biliyorum bense yasadim hayalini hatiralarimda
Martilar söylemedimi sensizlige saclarimin beyazladigini


Denizle martilar yanlizligama dostu senden sonra
Lodos rüzgarlarin firtinasina biraktim türkümüzü
Sabahlar hancerler gecelerimi kanar hala sol yanim
Uzaklari kiskandim benligimi unutum sende kayiplardayim


Sen gidince anladim ne cok sevdigimi ölümsüz sevdam
Ey yüregim tas olsaydin erirdin belki soyunurken ölüme
Bekledim gelirsin diye denizde düsen mevsimlerde mevsimsiz
Martilar deniz ve ben, seni andik bir kez daha sevgili


Sarildim ciplakligimla sevistigimiz rüyalara tutuldum ay gibi
Tek sinamam yildizlar ve ay gecelerime kayarsin diye bir gün
Prangali hasretin zincirlenir gelmesende günesin dogusunda
Martilar deniz ve ben unutulmazligini andik sevgili


Ah bu sevda yakar tuz basildikca yarama kül eder savurur
Dalda düsen yaprak gibi gazele döner ömrüm mevsimsiz
Yagmur yagar eritir kar tanelerimi icer seni deniz bensiz
Martilar deniz ve ben bir kez daha yandik sevdamiza sevgili


Yillardir anlatamadim bu sehrin adsiz adressiz sokaklarina seni
Ucurumlari sundu senligimin adimlarina zalim vicdaniyla kahbeligi
Yargisiz sorgularda idam edildi özgür sevdam penceresiz bodurumlarda
Martilar deniz ve ben yoldas olduk intikamin mücadelesinde sevgili


Söz verdik ölümden ötesine bitmeyen sevda türküsüyle
Daglar sehrin kucagi adresim gökyüzü haykirisim denizler
Son dakikalari vururken ölümün satti korkusuzum anilarim
Martilar deniz ve ben kursunlar altinda kalsada senligimin nefesi




Sosyal Medyada Paylaşın: