HOŞÇA KAL

Gün tepede kavurur
Ekin tarlada kurur
Çaresizliðim yüzüme vurur
Çýkýp gelsen diyorum

Yokluðum ellerimde
Geriye kalan yoksulluðum
Bir avuç umut hasadým
çýkýp gelsen diyorum

Kýþ erken inecek
Daðlarýn doruklarýndan
Bin kat daha artacak çaresizliðim
Kar altýnda kalacak umudum
Çýkýp gelsen diyorum

Yorgunum yokluðundan ezik yüreðim
Direniyorum diþimle týrnaðýmla
Bir baþka bahara kalsýn istemiyorum umudum
Çýkýp gelsen diyorum

Yüzüme bakar durur
Karný aç çocuklarým
Yitirmekten korkarým direncimi
Kursaðýmda saklamam bir lokma ekmeði

Yorgunum
Çýkýp gelsen diyorum
Kar altýnda donacak umudum
Gelmeyeceksin bilirim
Kendimden deðil
Bu körpe umutlarýn
Yitimindendir korkularým

Yorgunum
Son bir inatla direneceðim
Gelmeyeceksin bilirim
Geride alný açýk kalacak ölümüm
Direncimi miras býrakacaðým
Týrnaklarýyla açlýðý parçalayan çocuklara
Bileceðim inadýna tutunacaklar yaþama
Gelmeyeceksin bilirim
Ben senden çoktan kesmiþtim umudumu
Direncim için
Umut besledim
Gidiyorum

Hoþça kal………………….
Eyüp DOÐRU
06. ÞUBAT 2010
ZMÝR

Sosyal Medyada Paylaşın: