DEPREM
Deprem sen savaþtan daha gaddarsýn,
Nerde yoksul zavallý orda varsýn,
Zengin köþkün beþik gibi sallarsýn,
Fakirin baþýna çökersin deprem.
Yavru demez ana baba demezsin,
Yýkýlýr evler yanar sönemezsin,
Belki beklesem o günde gelmezsin,
Fakirin baþýna çökersin deprem.
Acý bacýma hemde gardaþýma,
Birde zehir kattýn ekmek aþýma,
Bu felaket girdirdi bin yaþýma,
Fakirin baþýna çökersin deprem.
Bu dünyada görmüþsün cehennemi,
Yavrular aðlar babam ver annemi,
Genç yaþta yaktýn kavurdun sinemi,
Fakirin baþýna çökersin deprem.
Bir nine aðlar ister torununu,
Çözemez felaketin sorununu,
Aðlar sýzlar kýrdýlar gururunu,
Fakirin baþýna çökersin deprem.
ALLAH’ým sen kurtar bu felaketten,
Kimse birþey kazanmaz kin nefretten,
Bir kiþi götürdümü bak servetten,
Fakirin baþýna çökersin deprem.
Dostum kara toprak bizi sallamaz,
Bak bu felaketi kimse anlamaz,
Ozan zeki’m depremden önce namaz,
Fakirin baþýna çökersin deprem.
OZAN ZEKÝ TUNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.