Hüzünlüydüm dün gece, dolaþtým loþ odalarý. Seni aradým sensizlikte, sessizce. Senin kara gözlerini gördüm, baktýðým her köþede, Hatýralarýnla doluydu, dört bir tarafým. Boðazýmda bir yumru; Baktým kitaplarýna, açamadým sayfalarýný, Düþmesinden korktum gözyaþlarýmýn, Senden kalan kelimelere…
Ben bu gece, aðlayamam annenin yanýnda. Gideceðim alaca karanlýkta sahile, Martý sesleriyle balýkçýlarýn naralarýna karýþacak Haykýrýþlarým havada… Dalgalara bakacaðým, Benzemese de, bizim haþin denizlere, Anlatacaðým seni yinede, sahile vuran köpüklere. Özledim kara gözlüm, seni çok özledim! Daðlarýn ardýndan doðan yeni þafaklarý, Vatan borcu, namus borcu deyip, Bekleyeceðim…
Emine Uysal /27/01/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine UYSAL (EMİNE45) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.