YARINIMSIN...

Her ayrýlýþta;dönüþüyle sürpriz yapacak sanýrdým.
Yüreðimde olduðundan;onu yakýndan iyi tanýrdým.
Aþkýmýz ölümsüzdü;gonca gülümdü,efsane olduðuna inanýrdým.
Gecelerim uykusuz,hecelerim uyumsuz,metropolde yapa-yalnýz kalýrdým.

Güneþli sabahým,gönlümde yataným,herþeyimsin.
Alýn yazým,baharým,-yok yalaným- tek gerçeðimsin.
Hevesimsin her daim,aldýrýþ etmeyip hiç yüz vermeyenimsin.
Ömür törpüm,kendim söndüm,alevime su serpmeyenimsin.

Gökyüzünde izlenilen-benim olmayan-kayan yýldýzýmsýn.
Gönlümün içinde;eserin metninde;düðün davetiyemde;yaldýzýmsýn.
Aþk yolumda göz yaþým düþen,sökemediðim arnavut-kaldýrýmsýn.
Dün yoktun,bugün baþkasýnýn...Pembe düþüm:Yarýnýmsýn...

Not:Bugünümde güneþ olmasa da;yarýným da her þey deðiþebilir...Bir insan ancak bu denli sevilebilir...SONSUZA DEK SEVÝLDÝÐÝNÝ BÝL...SEN BUNU KESÝN-KES ZATEN BÝLÝYORSUNDUR...YARINIM,NÝCE YARINLARDA BERABER OLMAK ÜMÝDÝYLE...TEK ÝSTEDÝÐÝM ÞU YARIN ARTIK HEMEN GELÝVERSE...SAYGILARIMLA...

Ali
Soytürk 06 þubat cumartesi 2010




Sosyal Medyada Paylaşın: