İFTİRA.
Neler gördüm neler, geçti baþýmdan.
Þikayetim olmaz, benim yaþýmdan.
Korkarým ben, cehaletten hýþýmdan.
Kuru iftiradan, birde yalandan.
Allah’tan korkmayan, kuldan utanmaz.
Ne namus, ne þeref, hayada olmaz.
Parupak vicdanlar, hiç kiri tutmaz.
Hak hukuk bilende, kötülük yapmaz.
Besmeleyle baþla, iþin rast gelir.
Besmelesiz ise, þeytan sevinir.
Günahtan korkanlar, Allah’ý bilir.
Böyle temiz kullar, kat kat yükselir.
Ýçi baþka dýþý baþka, olursa insan.
Bunlarýn halini, gösterir zaman.
Kendi kendisini, aldatýr bunlar.
Þeytandan þeytandýr, insan þeytanlar.
Yapan düþünmeli, neye böyleyim.
Doðrumu yanlýþ mý, sor söyleyeyim.
Zannetme yanýna, kalacak bunlar.
Mezara inince, baþlar sorgular.
Türkmendaðlý söyler, tecrübe olsun.
Vicdansýz olanlar, tövbeyi bulsun.
Kaçýnmalý insan, riyakarlýkdan.
Rabbim koru bizi, sen iftiradan.
HÝLMÝ CAN.
3.EYLÜL.2009.
(2529)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.