su doldurdum bir cam kavanoza içine gözlerimi koydum götürüp attým bir kýyýdan denize gözlerim neler görüyor bilmiyorum o günden beri gözsüz yaþýyorum
Van Gogh’un kesik kulaklý bir resmine taktým kulaklarýmý o resmi bir saðýr çaldý benden sessizce kulaklarým neler duyuyor bilmiyorum o günden beri kulaksýz yaþýyorum
dilimi bir pula yapýþtýrdým o puluda bir mektuba postaya verdim gitti yanlýþlýkla dilim neler konuþur bilmiyorum o günden beri dilsiz yaþýyorum
belki bir gün bir balýkçý gözlerimi bana geri verir birgün o saðýr çýkagelir kulaklarýmý bana geri getirir ve bir postacý bana dilimi ulaþtýrýr
o zaman anlatýrým gördüklerimi duyduklarýmý yaþamadýklarýmý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murat Kayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.