KARADENİZ MANİLERİ (2)

Bizim Karadeniz’de
Dürüstlüktür ülkümüz
Her yörede sevilir
manilerle türkümüz.

Derenin kýyýsýnda
Olta attým balýða
Ayþem asla yüz vermez
Senin gibi alýða.

Kemençemin aðacý
Eriktendir erikten
Ben nasýl ayrýlýrým
Senin gibi ferikden.

Topladým çiçekleri
Vereceðim eline
Nasýl düþürdün beni
Elalemin diline.

Acep nasýl kapanýr
Yüreðimde bu yara
Keþap’da bulamassan
Beni Kümbet’te ara.

Yaylanýn ormanýnda
Ayý dolaþýr ayý
Öpüþüp koklaþýrken
Görmesin Ali Dayý.

Ayþem al götür beni
Aþýr daðlarý aþýr
Peþtemalýn altýnda
Ayþem ondörtlü taþýr.

Ben Ayþem’i gönlüme
Nakýþ nakýþ iþledim
Al yanaktan öperken
Birazcýkda diþledim.

Yaðmur yaðdý yaðacak
Karardý bak ortalýk
Kýz senin anan baban
Bilmez mi hiç sevdalýk.

Gelin mi oldu bilmem
Kýna yakmýþ eline
Ayþem’in dolanýrým
Ýnce narin beline.

Bu sene memlekette
Çok çalýþtým yorgunum
Eller ne derse desin
Ben ayþem’e vurgunum.

Evlerinin önünde
Erikler çiçek açmýþ
Ayþem’in boðazýna
Hamsi kýlçýðý kaçmýþ.

Sosyal Medyada Paylaşın: