ZAMAN

Emsalsiz çiçekler bile solacak,
Verilen ömürler, bittiði zaman.
Tomurcuklar bir gün çiçek olacak,
Açarlar, emirler geldiði zaman.

Her canlý sýrayla doðup, yaþayýp,
Bazen sessiz olup, bazen kaþýyýp,
Günü tamam olur sýnýrý aþýp,
Biter macerasý, dolduðu zaman.

Yaratanýn cana iner buyruðu,
Balýðýn durmuþtur yüzgeç, kuyruðu,
Her türün görülür benzer, ayrýðý,
Ölüme giderler, dendiði zaman.

Tohumlar nem alýr ýslanýr toprak,
Ölümden dirilir ýsýnýr yaprak,
Uykudan uyanýr yapýlýr tebrik,
Dua kabuldür baþ eðdiði zaman.

Yokuþlar düz olur teslim olunca,
Hedefler alýnýr gönül dolunca,
Cihan öksüz kalýr güller solunca,
Boyun büker emri duyduðu zaman.

Çakal aslan olur makam alýnca,
Koltuða serilir oda dolunca,
Gün geçtikçe þiþer ense kalýnca,
Ýner kolsuz takým giydiði zaman.

Hesapsýz canlýnýn rýzký verilir,
Bütün gizlilikler öne serilir,
Dursunî utanýr ipler gerilir,
Denilen çýkýp da, deðdiði zaman.

22/12/2006

DURSUN YEÞÝL
Sosyal Medyada Paylaşın: