RÜZGARLA GELEN ÇOCUK
Hani sen bir kýþ günü
Rüzgarla gelmiþtin dünyamýza
Bir anda umut olmuþtun,
Iþýk olmuþtun kararan hayatýmýza
Senle bahar gelmiþti soðuk yuvamýza
Çiçekler açtý gönlümüzde
Kuruyan dallarýmýz meyve vermeye baþladý adeta
Evimiz senle ýsýnýverdi
Yüzlerimiz gülmeye baþladý, güller açtý
O asýk suratlar terketti bizi
Yeniden doðmuþ gibi olmuþtuk
Artýk sen vardýn, daima sen
Senle ben biz olduk
Senle biz siz olmuþtuk
Daima seni konuþuyor
Seni öpüyor, seni kokluyorduk
Seni duyuyorduk baþka seslere kulaklarýmýzý kapamýþtýk
Senin ufacýk çýkardýðýn bir sesi bile kaçýrmýyorduk
Dünyada neler olsa umurumuzda deðildi sanki
Biz acýkmýyorduk sen doymayýnca
Biz susamýyorduk sen su içmeyince
Bizim uykular tatile çýkmýþtý sanki
Artýk bizim ilk düþüneceðimiz þeydin bebek
Adýný umutmu koysaydýk yoksa
Yada baþka bir isimmi ekleseydik yanýna
Ýsim bile çok önemli deðildi
Senin cismin yetmiþti bize
Rüzgarla gelen çocuk
Hayatýmýzýn her anýnda sen vardýn bebek
Kahvaltýyý senle yapýyor
Senle iþe gidiyordum
Telefonda soracaðým ilk sendin artýk
Haným yavrumuz nasýl diyordum
Benim için öpüver çok özledim diyordum
Fýrsat buldukça telefonda
Planlarýmýzýn içinde sen vardýn ilk sýrada
Alýþveriþ listesinin baþýnda ilk senin ihtiyaçlarýn
Önce sana alýnacak þeyler alýnýyordu marketten
Bizim ihtiyaçlar öneml deðildi, alýnmasada olabiliyordu
Rüzgarla gelen çocuk
Hayatýmýzý rüzgar gibi deðiþtirmiþtin
Çok iyi hatýrlýyorum sanki dün gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.