ÇOCUKLAR…
ÇOCUKLAR…
Çocuklar kestiler artýk ümidi aðlamalardan
Zira yamyamlar artýk ceninle besleniyorlar
Ýçlerinin çirkefliði okunuyor suratlarýndan
Ýnsan özütü sürünerek süsleniyorlar
Kozmetikler, rujlar, farlar, boyalar
Duydum ki cenin artýðýndan yapýlýyormuþ
Birer birer deþifre ediliyor menfur foyalar
Ayrýca baþka týbbi atýklarda katýlýyormuþ
Sonra al, sür, sürüþtür onu orana burana
Modernsin ya ulan aman nazar deðmesin
Tiyatroda seyretseler ne Karmina Burana
At bir daha aþaðý gömleðinin düðmesin
Çocuklar ah çocuklar bizim geleceðimiz
Baþlarýna bela görür oldu tankolar sizleri
Bilmiyorlar hepsi de akýlsýz ve beyinsiz
Birkaç kuþak sonra silinip gidecek izleri
Sonu nicedir ekinle ve nesille uðraþanýn
Kök kurutmayý melunca irtikâp edenin
Biliyorum dünyada tek kalmak amacýn
Muharref kaynaklardan eblehçe nedenin
Eskiden yamyamlýðýn bir biçimi vardý
Yenilecek adaylar rastgele seçilmezdi
Sizin yönteminizle herkesi korku sardý
Tavrýnýz “Ýnsanlýk” denen kavramý ezdi
Nefsi nefsi diyerekten çocuklarý ittiniz
Oysa gözlerinde parlardý yaþama heyecaný
Cahiliye devrinden de gerilere gittiniz
Bu ki insaný istismarla yücelme hezeyaný
Çocuklar tümünüze karþý yüzüm kara
Sizleri bu zalimlerden koruyamadým
Biliyorum asla hakkým yok, yok intizara
Þikâyetse hakkýnýz, yitik þairdir adým
Ýhsan POLAT 01.02.2010 Ýspir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.