BEN BEKLERİM..... ASKERİM

Her yer bembeyaz, kar yaðmýþ....
ben her zamanki gibi,
evimizin penceresinde.
bahçedeki tahta kapý açýldý....
sen döndün nöbetten askerim.
her yerde açtý mis kokulu çiçekler
kýþýn ortasýnda yazý yaþattýn o an.
gözlerim hafif nemli
ama üzülme sakýn mutluluktan ve gururluyum
evimin direði sen geldin bu günde evine diye
sen baþýný sallýyorsun biraz hýnzýrca
yinemi pencerede bekledin yatmadýn der gibi
bende küçük bir tebessümle mümkünmü diyorum
sen iþ yorgunluðunu atarken o çok sevdiðin
okyanus yeþili gözlerime bakarken
ben hayatýn bütün yükünü atýyorum
sen girince kapýdan...
bir nöbetini daha bitirip
sag saglim evine dönmenin hazzýný yaþýyoruz ikimizde
bir gün daha bizim diyorum
sen vatan bu asker eþi olmak kolay degil derken
ben sana gözlerim hafif nemli
biliyorum ve her günün sabahýnda
seni bana kavuþturan rabbime þükürler ediyorum diyorum


Sosyal Medyada Paylaşın: