MÜTEŞÂİR’E…

Þeyh uçar mý? Elbet uçar! Müridini bulmalý,
Tevâtüre kanat takýp, kolay eder zorunu.
Koyun yoksa bir düzende, yer keçiye kalmalý
Ki, Abdurrahman Çelebi, bilir, bakar körünü!

Mîzâný yok yargýsýyla, bakmadan bir iþine,
Deðersize deðer verip, taç eder þu baþýna.
Hüsrân olur güzergâhý; ahkâm döþer peþine;
Sýzlanmasý nâfiledir; eden, çeker darýný.

Çýkar gözeten þakþakçý, kapmak için tarhýný;
Yerli yersiz pohpohlayýp, açýk eder narhýný.
Kim þâir, kim müteþâir! Zaman düþer þerhini;
Haklýlar hak sofrasýnda, bir gün, alýr yerini.

Erdemoðlu; virde düþme! Edeb önde olmalý…
Yazýn eri; hem kulaða, hem dimaða dolmalý.
Cansýz harften sevgi derip, gönüllere salmalý;
Düþün visâl bahçesinden, elbet, saçar nurunu.


14.06.2007 16:13 – 18:13

Salih ERDEM / AYDIN

Sosyal Medyada Paylaşın: