Yerin yüzü yoktu yüzümü görmeye. Ay yoktu, Güneþ yoktu... Kuþ uçmaz kervan geçmez bir mavide yalnýz ben vardým. Rüzgar rüyasýnda görürdü eteklerini kýzlarýn. Ocak, þubat, mart y o k t u. Sen yoktun elli bin asýr aðladým... Ne süt, ne lokum, ne kundak; Seni aradým...
Nisan, doðurmuþ beni çiçeklerinden. Sarmýþ karanlýklara kör ebem. Gören olmadý...
Dedim ya; Yerin yüzü yoktu yüzümü görmeye. Ay yoktu, güneþ yoktu... Kuþ uçmaz kervan ge.çmez bir mavide; yalnýz ben vardým...
2001
Sosyal Medyada Paylaşın:
Harun Yavruoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.