EZEL

Garip kaldým

Ne yoldaþ var?

Ne sýrdaþ?

Çok uzaklarda kaldý

Ana, baba, gardaþ

Yosun tuttum aðlamaktan

Yeþil hiç bu kadar

Bulaþmamýþtý gözlerime

Etrafým çevrili

Hep kuru kalabalýklar

Kalbim bu kadar

Hiç ah etmemiþti

Hapsettiler beni

En olmaz yere

Gözünün dibine

Es geçildim hep

Ýtelendim, ötelendim

Ýçten içe doldum

Ama hep sustum

Küçücücük

Gülüþler kandýrdý beni

Elma þekeri gibi

Tattýrýldý ama

Hiç doyurmadý

Anladým ki boþ

Boþ bir çýrpýnýþ

Damarlarýmdan süzülürken

Son damla

Ben hala hayran hayran

Hayaline baktým

Býrakýrken sana aþýk bedeni

Küllerimden sensizliðe doðdum

Yeminler ettim

Fýrtýnalara

Bir kez daha

Bir kez daha

Ben olmayacaðým




Sosyal Medyada Paylaşın: