Bir cinnetin andon ipi.
ulu bir yýldýzdan iki dað kopup kondu yeryüzüne
yeryüzü dalgalý saçlarýyla saðýr bir okyanustu
gazeldi uslanmýþ uzayda. Dünya
çapkýn intiharlar ve kýskanç depremlerle
çalkalanmaktaydý. O sýrada
kayýp bir parçaydý an
ve aralandý zaman. Bu
gereðinden önce gelmiþ bir gelecekti
susuþlarýn çingene tarihi deniz diye kendini vurdu
ve çenebaz tan kýzýllýðý kýzýp
akþamüstlerine sokuldu
o gece o ulu yýldýzdan kopan iki dað
bir uçurum doðurdu
sürüsüne saldýrmýþ köpeðin vur emri kadar
geçmiþsizdi daðlarýn biri
biri sanki bir kýyýnýn sabah masumluðundan
yeni çýkmýþ gibiydi. O uçurum
bir dinsizin ilk duasý kadar alçakçaydý. Düþülse
ölünmezdi sanki. Sonra sanki
çaðýna çaðrýlmýþ gibi
arzulu sözcükler
derinlerde devler besleyen yalnýzlýðýn yasasý
akasyalarýn arasýndan esrik bir serinlik
ardýndan aðýr bir sarýþýn güzikindisi çýkageldi.
veba saçan sýçanlarýn karanlýk krallýðý gündüz
gündüz bir günindinin aklýna ay düþünce ürperdi
ürperdi ki adýna aþk denildi. Kahinlerce
dokuz canlý bir güneþin atardamarýna bakarak
ve geçmiþiyle geçinemeyen ne varsa
aþka sýðýndý. O zaman
zaman çýldýrýp bir perdahýn ardýnda kahinleri
kartallara parçalattý ve paranoyaklarýn
ayakta kalacaðý yüzyýl baþladý. Aþk diye
o cinnetin andon ipi çekildi ve çekildi insanlýk
ceninlerin susan yurduna. Ben
ben-i adem diye baþýmdan vurmuþlardý
zaten…
2389.ÝstD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.