Parmaðýmý tutan küçük ellerin
Kardan beyaz ipek yumuþak tenin
Anne baba diyen tatlý dillerin
Hayran oluyor seni görenlerin
Huzurla bitiyor geçen güzel gün
Yaþanmamýþ gibi duru daha dün
Karnýmýz doyar mý sensiz bir öðün
Neþeyle dolmasa o güzel yüzün
Kapýya koþar zil sesini duyunca
Boðuluyor tüm bedenim sevine
Birde kahkaha neþeyle gülünce
Yorgunluk bitiyor eve gelince
Yürüyüþün sanki küçük bir adam
Senden büyüktü yaptýðýn kar adam
Ýzlerken onu güldük pencereden
Yapamam yarýnýný düþünmeden
KARTAL Etem : 03.02.10