düþmeye yakýn nem ilk küsüþü bize beklenmedik mevsimin gözükmüyor güneþ renkler mat esmelisin rüzgar gözlerime boran gitmeliyim beyaz kanatlarýna binip
yýrtarcasýna göðsü diþlerim aðza keski sökülür duvara birer birer gönlümden geçer hece aynayla söyleþip ter/keder
yanak su esriði gözde iþlengi alýnda çizgi yol sökümlü sokak çýkmazý þehir beni terk etme dudaklarýn gitme kal der gibi
dinlemedim dinleyemezdim biraz sonra dönecek gibi koþar adým gidendim
savrulur göðe ciðerlerimce teneffüs elemini zifir satarým alýcýsý var düþlerin avuçlar sürgülü yemin yanaðýmdan akan yokluk baþýmý vurdukça vururum yarama bir kekre daha ekleyip þiir kadar kýrýlgan aðýzdan dökülür yine gidenim
atmalý yenilmiþliði geçmeli üzerimden tozlarýný silkeleyip zaman baðrýmda zafer dönmeli yeniden Sosyal Medyada Paylaşın:
*Pimurg Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.