KAHBE
Güzel ama bana hiç pas vermiyor,
Hiç kusurun yoktur bilirim kahbe,
Ak gerdan açýlmýþ beni sarmýyor,
Þu pýnardan vermiyor bir tas kahbe.
Ýleriye doðru neden yürüdün,
Aþkmaþk nedir nasýlsa sende gördün,
Arkan sure bak beni sen sürüdün,
Kalbimi yýrt yüreðime bas kahbe.
Hemi makyaj boya hemde bir cila,
Füzeye gerek yok çýkarsýn aya,
Her þey meydana çýktý göründü maya,
Parfimde ter kokusundan pis kahbe.
Belki olurya formunda yerinde,
Çimsende çýkarmý söyle kirinde,
Bu yýlýn sonunda belki birinde,
Çok konuþtun artýk deme kes kahbe.
Arar ama birtürlü beðenmezsin,
Ömür kafi gelmez bak dayanmazsýn,
Hakikati göstersem inanmazsýn,
Allah’dan baþka varmý’dýr dost kahbe.
Topal olana vurmam ben semeri,
Ben taktýrmam sana altýn kemeri,
Kimler’den öðrendiysen boþ hüneri,
Ozan zeki’m den sana bu ses kahbe.
Bak zeki’m güzel’de kusur olmasýn,
Ýsterim ki ömür boyu solmasýn,
Aðlamasýn,gülsün saçýn yolmasýn,
Ýster barýþ ister bana küs kahbe.
OZAN ZEKÝ TUNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.