GÜL

GÜL

Girince gülgünü gülþene,
Neþe gelir aþýkýn özüne,
Gamlý gönüller ferahlar,
Bakýnca gülün yüzüne,



Ýlham kaynaðýsýn aþýk gönlünde,
Kumru, bülbül olur dalýnda,
Gönül hiç yanmaz mý sana,
Koklanýrsýn daim dost elinde.



Açar baharda gülü gonca,
Anber kokar yel vurunca,
Sinede esen deli rüzgar,
Durulur gülü koklayýnca.



Al yanaklar rengine özenir,
Yaylalar kokuna bezenir,
Yapraðýna düþen þebnem,
Vuslatýn müjdesini verir.



Seni metheyler sümbül lale,
Solunca çekerler ahu nale,
Olmasaydý kokun güzelliðin,
Gelirdi rüy_i zemin ne hale


YOZGAT-----KOÇAKLI NÝHAT ARSLAN


Sosyal Medyada Paylaşın: