-Ben büyük þairim, yazdýklarýmý görün, Her gün döktürürüm, ürün üstüne ürün.. Þu gördüðünüz ben! Yazdýðým her þey þiir. Öksürsem aksýrsam, onlar bile þiirdir.
*** Bu düþüncelerle daldým derin uykuya, Baþladý acaip kabus gibi bir ruya; "Þiir Atölyesi" denen büyük bir bina, Çok meþhur bir þair gösteriyormuþ bana:
*** (((-Bina sahipleri "þiir" yazan þairler... Buralarda piþer bize ait þiirler. Þu matkaplar, vinçler ve iþ makineleri, Bunlarla aranýr sözün hazineleri. Ýþte kütüphane, kitaplarla yatarýz, Bunlarý bütün gün bir hap gibi yutarýz. Bu bölüm tamamen büyük labaratuvar, Maddenin mananýn sýrrýndan örnekler var. Þu oda tefekkür için daracýk basýk, Teker teker burda sabah ederiz sýk sýk... Þu gördüðün kaðýt atýntýlarý çöpde, Bir günde yýrtmýþýz, yazýp beðenmeyip de. Bunlar da kelime, sanmayasýn taþ kalýp, Biz düzeltiyoruz ele murç çekiç alýp. Gitmek gerekince aþk ile yananlara Þu tülden geçilir, üstad ve ozanlara... Kalemler burada, mürekkepleri sýrdan, Damla damla dolmuþ geçmiþ nice asýrdan. Þu fýrýnlar ekmek dolu sayýsý kýrktýr, Þair adaylarý yerler hep kýtýr kýtýr..)))
*** -Nedir bu gördüðüm? Bir kabus mu Allah’ým! "Ben þairim" demek, iþte benim günahým... Almýþým elime kaðýt kalem ve sözlük, Sanki þiir yazdým, kabul eder mi çöplük?..
Ekrem Þama Sosyal Medyada Paylaşın:
ekremsama Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.