AdA

__ AdA__


bir ada düþünün küçücük bir ada
kum tanelerinden baþka
bir þey yok
birkaç ot bile
ve etrafýndaki deniz öylesine hýrçýn ki
adaya gelmesin der gibi kimse

her cam dan bakýþým da
bu ada çýkar karþýma
sanki farkýnda bir þeylerin
ama
yýllarca alýþmýþ
benim gibi yalnýzlýða
denizine demiþ
yaklaþtýrma bana kimseyi

karþýdaki kýyý ya bakýp
onun uçsuz yeþilliklerine
onda ki çeþitliliðe
onda ki hayatý
seyrederken,
ondan gelen kahkahalarý,
ardýndan çýðlýklarý,
aðlayýþlarý,haykýrýþlarý
ürkerek dinlerken
kendini unutmuþ.

korkularýnýn çevirdiði deniziyle
mutlu belkide mutsuz

bir gün
o denizi aþýp vardým küçük ada ya
bahçemdeki çiçeklerden topladýðým
bir kaç tohum vardý avuçlarým da
kumlarýn da yürüdüm sýcacýktý
uzak tan görünen
yalnýzlýðýnýn kar taneleri yoktu
tomurcuk bir çiçek gördüm
belki yýllardýr açmamýþ öyle kalmýþ
sanki vereceði kokla diyeceði
kimse yi istemediði için
köklerine su vermemiþ
çiçek olup görürlerse
koparýrlar incitirler diye

kumlarýný okþadým yürek çizdim kýyýsýna
tomurcuðun yanýna
getirdiðim tohumlarý ektim
ve
bir tutam kum alýp
ayrýldým ada dan

ertesi sabah
baþ ucumdaki kumlar parlýyordu
baktým küçük adaya
deniz durgun ve sessiz
ilk kez
tomurcuk çiçek açmýþ,renkleri gök kuþaðý
sanki ada kum degilde
yeþil bir cennet
gel diyordu bir kez daha gel bana

ada birþeyi ilk kez hissetmiþti
korkularýný
sevginin
sýcak dokunuþlarýnda terketmiþti
yamacýnda birde pýnar oluþmuþtu
sanki aðlýyordu
denizim den öteye
’al götür beni’
diye...



Baki Ceylan
Sosyal Medyada Paylaşın: