SEMA
Dört harfe sýðar mý; yetmez, dört dörtlük
Varlýðýn adý var, sence þaný yok.
Zerreni ifade etmez, ‘dörtdörtlük’
Cümle sýfatlarýn yaraþaný yok.
Ýçinde tüm evren; sonsuzluk, sema
Görünce kandýðým susuzluk, Sema!
Ben seni bu kadar sevmezdim ama
Sensiz kâinatýn bir mekâný yok.
Tüm gezegenlerde, galaksilerde
Suskunlar, uysallar ve aksilerde
Gözlerinde gece, hep ak siler de
Sensiz yaþamamýn hiç imkâný yok.
Nasýl terk edeyim? Dünya da sende…
Sende dönmedeyim; içinde, sende…
“Beni rahat býrak, çek git!” desen de
Sensiz ömrün mutlu tek bir aný yok.
O/Nur/a dönsem de senden kopamam
Tenle var olmuþum, senden sapamam
Böyle yazmýþ kalem, riya yapamam
O/Nur seninledir, olsa caný yok!
Onur BÝLGE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.