*** Sabır YA-RAB Kalanlara …***
Duydum ki bakacakmýþ çok da sevgili torunu
Acý dolu ciðerleri Manisa’ya gider yolu
Yitirdiði son yavrusu sofrasýna oturduðu
Gidiþinden belliydi dayanmayacaktý yüreði
Zor alýyordu soluðu…
Manisa’dan haber geldi dediler ki teyzen öldü
Yaþadýðý þu ömründe çok aðladý çok az güldü
Hem baharda hem de güzde
Beþ yavrusun beþini de, kendi elleriyle gömdü
Kanlý yaþlarý akýttý aðlayan hep iki gözü…
Bilirim bir günün doðardý da, bir günün batmaz
Þimdi ýssýz evlerinde hiç kimse yatmaz
Oðlunun kýzýnýn yerini hiç kimse tutmaz
Þimdi bakamam evine içime doluyor ayaz…
Sanma ki unutacaðým gördüðüm en son halini
Yönelmiþ ebedi mekana eller üstünde gördüm ki
Kardeþlerin aðýt yakar
Caaan…Gözünü açýp da söyle görebildin mi…
Gidiþinin son zerresini, rüzgara savurmalýmý
Yoktur hiç isyanýmýz, elbette ALLAH alýcý
Yaþadýðýn sýkýntýlarla, býraktýðýn içler acý
Gittiðin yer bakidir de, kalanlar hepten yalancý…
Þimdi seni bekliyorlar, ellerinle gömdüklerin
Kalanlar dövünüyorken, sen onlarý sevindirdin
Kurban olur yavrularýn, mezarýnýn topraðýna
Diliyorum þimdi senden, Sabýr YA-RAB kalanlara…
Yazan : Gülsüm GÜLMEZ
1.2.2010...
:::::::::: MANÝSA ::::::::::
Yaþadýðý acýlarla dolu hayatýndan, içimi çook ama çok acýtsa da, bu gün kaybettiðim Teyzeme ithaf en bir kaç satýr… Ýnanýn yazmak hiç kolay olmadý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülsümgülmez-6870 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.