KARADENİZ MANİLERİ

Sýcak günün birinde,
Kara yemiþ dibinde,
O yar geçti yanýmdan,
Su testisi elinde.

Tutmayýnca budaðý,
Düþtüm kýrdým ayaðý,
Anzer balýna benzer,
Emine’min dudaðý.

Kýzýl aðaç benimsin,
Yapraklarýn delinsin,
Öptür elma yanaktan,
Aþýk Cemal sevinsin.

Çalý çýrpý topluyor,
Kuþlar yuva yapýyor,
Yarim açmýþ perdeyi,
Nazlý nazlý bakýyor.

Fýndýðýn dallarýna,
Kar yaðmýþ yollarýna,
Ela gözlü sevdðim,
Al beni kollarýna.

Bizim yaylanýn düzü,
Soðuktur kýþý güzü,
Ayýn ondördü gibi,
Ayþe’min parlak yüzü.

Tak beline kuþaðý,
Ýn dereye aþaðý,
Ne zaman diyeceksin,
Öpsem ha bu uþaðý.

Ormanda buldum çýra,
Elele çýksak kýra,
Ben tazý sende tavþan,
Koþsaydým ardýnsýra,

Çýktým yayla düzüne,
Rastlamadým izine,
Baka baka doyamam,
Yarin ela gözüne.

Duvara astým sazý,
Býrak artýk bu nazý,
Gelde bizim mereðe,
Öpeyim bazý bazý.

Çýksak daðýn beline
Çiçek versem eline,
Gizli gizli buluþsak,
Düþmesek el diline.

Armut dalda sallanýr,
Güneþ vurur ballanýr,
Fadime’m utanýnca,
Yanaklarý allanýr.

Merek; samanlýk

Deðerli dostlarým, Bugün aklýma mani yazmak geldi. Ýlk defa yazýyorum. Umarým beðenirsiniz. Bazýlarý müstehcen bulabilir. Karadeniz manilerinin formatýnda biraz müstehcenlik vardýr. Sevgi ve saygýlarýmla...
Sosyal Medyada Paylaşın: