YORGUNUM YORGUN
YORGUNUM YORGUN
Bir vefasýz sevdim ,hemde vuruldum
Dolandým peþinden ,gezdim yoruldum
Bir garib haldeyim ,derbeder oldum
Ýsyaným kadere ,kýrgýným kýrgýn
Yanýlmayan mevla ,yanýldým caným
Boþa sevdalandým aðrýr sol yaným
Aþk okunu vurdu akýttý kaným
Böyle bir zalime vurgunum vurgun
Bir anda aþkýný kalbime çaktý
kerem edib beni ateþte yaktý
Sonunda terk edip uzaktan baktý
Morelim çok bozuk dargýným dargýn
Böyle bir zalimi bilmeden sevdim
Gül serip yoluna her zaman övdüm
Çok nameler yazýp da baðrýmý dövdüm
Boþ hayale daldým durgunum durgun
Komani’yim böyle naçar hallarým
Yeþermeden hazan döktü dallarým
Kimsesiz yurduna düþtü yollarým
Sormayýn dostlarým yorgunum yorgun
OZAN KOMANÝ
AÞIK KOMANÝ
2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.