Iki ayrý kutubun, iki ayrý insanlarýymýþýz biz...
Tam kavuþurken imkansýzlýðýný farketmiþiz...
Direttikçe yenilmiþiz, kuvuþamayan daðlar misali
Uzaktan uzaða, sevdamýzý içimize gömmüþüz...
Iki ayrý þehrin, iki ayrý sevdalýlarýymýþýz biz,
Ben senin þehrine hasret, sen benim...
Biz sevmeyi hasretliðe tercih etmiþiz.
Kavuþursak hasretliðe ihanet ederiz,
Biz iki ayrý dünyanýn, iki ayrý sevdalýlarýymýþýz...
Birimiz zaaf saymýþ sevmeyi, istememiþ..
Birimiz ise Ab-ý hayat- suyu diye
Içmiþ sevdayý , baki kalsýn diye...
Biz iki ayrý denizmiþiz seninle
Delicesine coþan, çaðladýkça durulmuþuz...
Birbirimize akacak yerde,
Birbirimizi teðet geçmiþiz....
Biz iki ayrý gezegenmiþiz meðer,
Birimiz Ay, diðeri ise Güneþ...
Birimiz batmadan, birimizin doðdugu an,
Sadece sýnýrlý vakitlermiþ...
Biz iki küçük yaramaz çocukmuþuz iþte,
Birimiz kýz, birimiz erkek...
Evcilik oyunu oynarken,
Kavgamýz silah olmuþ..
Küsmüþüz birbirimize,
Vurmuþuz içimizin en saf yanýný,
Gömmüþüz oyunumuzun içine....
Biz iki ayrý bendenmiþiz meðer,
Birimiz çoktan ölü, diðeri ise hâlâ diri...
Birimiz mezarýn üstünde açan çiçek,
Diðeri ise, onu sulayan gerçek....
YAZAN: GÖNÜL CESLI
SALI : 14:39 03.11.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.