Ben Geldim
Aç kapýyý ! Vakit geldi, ben geldim
Þundan bundan dem vurmaya gelmedim
Ben sana aþýðým sana sevdalý
Kapýnda laf evirmeye gelmedim
Sanma beni yüreðine misafir
Beni boðmaz bu karanlýk bu zifir
Kalýcýyým. Ne elçiyim ne sefir
Sana ferman savurmaya gelmedim
Ne ahrazým ne dil bilmez garibim
Ben sevdayým ve kendime galibim
Gönlündeki baþ köþeye talibim
Eþikte diz kývýrmaya gelmedim
Yerimi aç, hisset beni buranda
Talim yaptým Toroslar’da Harran’da
Herkese kurduðun gönül sofranda
Çatal kaþýk çevirmeye gelmedim
Madem bu aþk, beraberiz bu iþte
Ana da yok baba da yok kardeþte
Ýkimiz de yanmalýyýz ateþte
Tek kendimi kavurmaya gelmedim
Hasretini iki taþým piþirdim
Hayalleri teker teker devþirdim
Bundan evvel seksen sefer þaþýrdým
Gözlerinde düþ kurmaya gelmedim
Kumaþým bu. Hakk’tan aldým emrimi
Hesap ettim ve atadým kumrumu
Yastýðýna kilitledim ömrümü
Ben uðruna can vermeye gelmedim
Kenan Yavuzarslan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.