Ýman zayýflar,nur söner kara yüzlülükten. Dili evet der,söylemez yürekten. Ýnadýna bu kadar dayatan, ayak direten. Nerde kerem,nerde haya,nerde ayýp örten.
Fazla güvenme bu dünyanýn temeli çürüktür. Ýmanlarý boðazlarýndan aþmaz,amelleri sönüktür Kaldýrdýklarý toz ve fitneler kendilerine yüktür. Nerde kerem,nerde haya,nerde ayýp örten.
Kurtul,yokluk aleminde ki þüphe ve terettütden Neden baðýrýp duruyorsun, körlüðüne raðmen. Mala mülke soya sopa güvenen, nazlanan sen. Nerde kerem,nerde haya,nerde ayýp örten.
Ýstanbul / 2002
Ali Kýlýç Kakiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
mamur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.