Senin gittiðin günün gecesinde, Kuþlar sustu rüzgâr gibi, Hani bana sevdiðini söylerdi ya, Muhabbet kuþum Maviþ ölüverdi. Sensizliðe dayanamadý, Zamansýz açan menekþem kurudu birden, Dengesini ne çok yitirmiþti hayat terazim. Az kýrmadým seni, az üzmedim, üstelik severken,
Senin gittiðin günün gecesinde, Karardý dünyam aydýnlýðýmý yitirdim. Bu kadar acýmasýz olamazdýn. Biliyorum aðza alýnmayacak sözler söyledim. Sana yüreðimin derinliklerinden baðýrdým. Bir kadeh olsaydýn hani karþýmda, Un ufak olurdun, daðýlýrdý parçacýklarýn. Seni toz duman ettim kendi ellerimle, Þimdi gülümsemeni özlüyorum, Üstüme üstüme geliyor hayat, Nasýl böyle bir aptallýk yaptým bilmiyorum. Oysa hayatýmda olsaydýn, Bir dost, bir arkadaþ olarak kalsaydýn. Bedenin benim olmayacaktý kabullenmiþtim. Hiç olmasa sesini bari almasaydýn. Seni günahkâr, seni suçlu gösterdim. Saçma bir kýskançlýk uðruna sevgili, Bendeki seni bile bile tükettim. Gelmesen de bana, sen haklýsýn. Suçlu biri varsa o da benim.
Sen gittiðin günün gecesinde, Seni ne çok üzdüðümü anladým. Defalarca söz vermiþken sana, Ne çok üzdüm seni, ne çok kýrdým. Ama vazgeçmedim huyumdan yine de, Bir seviyorum diyordum sana, Aðýz dolusu küfürler ediyordum bir yandan, Cezamý çekiyorum þimdi yokluðunda, Tarlalarým kurudu, çoraklaþtý. Bir bir gitti seninle beraber sevdiklerim. Ýçimdeki o kadýn yalnýzlaþtý. Kaybedince anladým deðerini sevdiðim. Þimdi her yer karanlýktý. Senin gittiðin günün gecesinde, Yýldýzýn küstü yýldýzýma, yýldýzýn kaydý. Hayalin bir daha gelmedi düþlerime, Ýçimdeki çocuk hatasýný anladý, Merak etme, dayanýrým sensizliðe, Ruhuna sarýlýr, severim kendi halimce, Gelmeyeceksin bana biliyorum, dönmeyeceksin.
Ben ne yaptýysam kendim yaptým, Sen bende tükendin, ben sende tükendim. Ýstemiyorum seni, bir daha dönme. Biliyorum yeterince kýrdým seni, dönmeyeceksin. Bana gelmeyeceksin, inanmayacaksýn sözlerime, Yokluðun bir pranga, sensizlik kelepçe, Suçluyum, suçumu çekeceðim. Hayalin müebbet olsa da gecelerime, Seni bir daha sevmeyeceðim. Ruhumu vereceðim bir baþkasýna, Peþimde nice koþanlar var benim, Yaban eller tenime dokundukça, Biliyorum ben anlamsýzca üþüyeceðim. Beddualar edeceðim her gece sana, Sevmesin seni kimseler diye, Seni ben yarattým, ben bu hale getirdim. Allah kahretsin, yeter, hatamý gördüm. Yokluðunda piþerken deðerini öðrendim. Bak bir gül gibi soldum ey bülbülüm. Senden baþka seven yalanmýþ anladým. Dönmeyeceksin belki ama bana, En azýndan arada bir sor ona da razýyým. Beni býrakma yokluðunun ayazýnda. Yoksa bir baþýna ne yapar bu kadýn! Anla, ellere mecbur etme beni, Beni anlasa anlasa bir sen anlarsýn. Ýstemiyorum, dönme bana geri. Yeter ki küs kalmayalým. Ömür denilen þey çok kýsa sevgili.
NOT: DEÐERLÝ RADYO PROGRAMCISI, DEÐERLÝ ÝNSAN ÞÝÝRÝME SES OLAN CAN VEREN CANIM ABLAM CANAN EKÝCÝ YE SONSUZ TEÞEKKÜRLERÝMÝ SUNUYORUM. ALLAHIM SENDEN MÝLYON KERE RAZI OLSUN CANAN ABLA...
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.