YEŞİL GÖZLÜME
Düþtün yine ansýzýn, yüregime sessizce,
Vakit; sabah ezanýna beþ kala,
Radyoda eskilerden bir melodi....
Dalýp dalýp seni düþünmeye baþlýyorum,
Okudugum roman halime acýyor,
Yazdýgým kagýt ’kim bu kim diyor ’ seni kýskanýyor,
Bütün þiirlerin ,sevdalarýn kime diyor masamdaki bardak,
Kalemim yine bana darýlýyor ’yine mi o ’ diyor ?
Ben birkez daha haykýrýyorum yaðan yagmurla ’sonsuza dek o ’...
Son sigaramý da yakýyorum seni içime çekerek usulca,
Yüregimde fýrtanalar esiyor ,kýyametler kopuyor ,
Derken bir umut yeþeriyor sabahýn ilk ýþýklarýyla ,
Radyodan yükselen ses olup biteni özetliyor:
KELEPÇELÝYÝM BEN SANA......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.