sen
sen hiç bir gece vakti vaz geçtin mi kendinden,
bir sese takýlp kaldýn mý yýlarca,
sokak sokak dolaþtýn mý gece ayzýnda,
elerini kaldýrýp semaha kesilsin bu çýglýk ses,
kesilsin bu bogucu heves,
ve terk etsin bu ruh bu bedeni dedin mi?
iþte ben þu an tam da bu noktadayým,
tamda acýnýn ortasýndayým,
ne kadar sevdiysem o kadar yanlýz kaldým,
þimdi parmaklarýmýn kalmele oynaþtýgý,
bir aný yazýyorum bu gecenin gözlerine,
dolu gözlerle yürüyorum ay ýþýðýna doðru,
damla damla gözyaþý býrakýyorum her sokaða,
ve þimdi ardýmda bir sen birde ecel,
sana gelsemde sonum toprak,
gelmesemde sonum toprak,
artýk çek gözlerini gözlerimden,
öyle çek ki ne seni hatýrlayayým ne de...
tamda böylesine vazgeçtim vazgeçtiklerimden.
artýk gitme vakti,
rýhtýma yanaþmýþ gemi,
kusura bakma bu gece tek kiþilik yer kalmýþ.
hoþçakal gece yüzlüm,
sana ve sana ait olan herþeye elveda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.